กินข้าว 吃饭
我饿了。
Wǒ èle
หว่อ เอ้อ เลอ
ฉันหิวแล้ว
我们什么时候吃饭？
Wǒmen shénme shíhou chīfàn?
หว่อเมิน เสินเมอ สือโฮ่ว ซือฟ่าน
เราจะทานข้าวเมื่อไหร่
请帮忙递一下胡椒。
Qǐng bāngmáng dì yīxià hújiāo
ฉิ่ง ปาง หมาง ตี้ อี้เซีย หูเจียว
ช่วยส่งพริกไทยให้หน่อย
来帮忙摆碗筷。
Lái bāngmáng bǎi wǎn kuài
ไหล ปาง หมาง ไป๋ หว่าน ไคว่
มาช่วยจัดโต๊ะหน่อย
要是放点儿盐就更好吃了。
Yàoshi fàng diǎn er yán jiù gèng hào chīle
เย่าซื่อ ฟ่าง เตี๋ยนร์ เหยียน จิ้ว เกิ้ง เห่า ซือ เลอ
จะอร่อยกว่านี้ถ้าใส่เกลือลงไปอีกหน่อย
该吃饭了。
Gāi chīfànle
กาย ชือ ฟ่าน เลอ
ได้เวลาทานข้าวแล้ว
什么气味？
Shénme qìwèi?
เสิน เมอ ชี่ เว่ย
กลิ่นอะไรน่ะ
叫大家来吃饭。
Jiào dàjiā lái chīfàn
เจี้ยว ต้า เจีย ไหล ชือ ฟ่าน
เรียกทุกคนมาทานข้าว
别说话，吃你的饭。
Bié shuōhuà, chī nǐ de fàn
เปี๋ย ชัว ฮว่า ชือ หนี่ เตอ ฟ่าน
หยุดพูด แล้วกินข้าวซะ
把你盘子里的东西都吃完。
Bǎ nǐ pánzi lǐ de dōu dōngxi chī wán
ป๋า หนี่ ผานจื๋อ หลี่ เตอ โตว ตงซี ชือ หวาน
กินอาหารในจานของคุณให้หมดนะ
再来一点吗？
Zàilái yīdiǎn ma?
จ้าย ไหล อี้ เตี่ยน มา
จะเอาอีกไหม
很好吃！
Hěn hào chī!
เหิ่น ห่าว ชือ
อร่อยมาก
要想身体苗条， 你就不能再吃了。
Yào xiǎng shēntǐ miáotiáo, nǐ jiù bùnéng zài chīle
เย่า เสี่ยง เซินถี่ เหมียวเถียว หนี่ จิ้ว ปู้เหนิง จ้าย ชือ เลอ
อยากหุ่นสวย คุณไม่ควรจะกินอีกแล้ว(กินพอแล้ว)
我吃饱了。
Wǒ chī bǎole
หว่อ ชือ ป่าว เลอ
ฉันกินอิ่มแล้ว
我们一起去吃饭吧。
Wǒmen yīqǐ qù chīfàn ba
หว่อ เมิน อี ฉี่ ชวี่ ชือ ฟ่าน ปา
พวกเราไปกินข้าวด้วยกันเถิด
我不想吃了。
Wǒ bùxiǎng chīle
หว่อ ปู้ เสี่ยง ชือ เลอ
ฉันไม่อยากกินแล้ว
不太好吃。
Bù tài hào chī
ปู้ไท่ ห้าว ชือ
ไม่ค่อยอร่อย
早上你在哪里吃饭。
Zǎoshang nǐ zài nǎlǐ chīfàn
เจ่า ซ่าง หนี่ จ้าย หนาหลี่ ชือ ฟ่าน
ตอนเช้าคุณกินข้าวที่ไหน
你喜欢吃什么。
Nǐ xǐhuan chī shénme
หนี่ สี่ ฮวน ชือ เสิน เมอ
คุณชอบกินอะไร
我不喜欢吃这个。
Wǒ bù xǐhuan chī zhège
หว่อ ปู้ สี่ ฮวน ชือ เจ้อ เก้อ
ฉันไม่ชอบกินอันนี้
有小吃吗？
Yǒu xiǎochī ma
โหยว เสี่ยว ชือ มา
มีของหวานไหม
这么好吃！
Zhème hào chī
เจ้อเมอ ห่าว ชือ
อะไรจะอร่อยขนาดนี้
泰菜最好吃。
Tài cài zuì hào chī
ไท่ ช่าย จุ้ย ห่าว ชือ
อาหารไทยอร่อยที่สุด
这个太甜了。
Zhège tài tiánle
เจ้อเก้อ ไท่ เถียน เลอ
อันนี้หวานเกินไป
我吃不了，太辣了。
Wǒ chī bùliǎo, tài làle
หว่อ ชือ ปู้เหลี่ยว ไท่ ล่า เลอ
ฉันกินไม่ได้ มันเผ็ดเกินไป
